De trapgevel van dit historische pand is versierd met de afbeelding van een “Stedemaagd” met een wapenschild.
Een “maagd” als een verpersoonlijking van een stad of land is een motief dat al in de oudheid op Griekse munten terug te vinden is.
In deze heidense tijd werd de stedemaagd vaak vergoddelijkt en dus als godin vereerd.
Het motief is altijd blijven bestaan en in de Renaissance werd het weer populair.
Het is vooral geschikt als zinnebeeld van een republiek.
De oudste vermelding van de Stedemaagd dateert uit 1549.
In dat jaar werd Filips van Spanje als graaf van Holland te Dordrecht gehuldigd en zijn hoveling Juan Cristobal Calvete de Estrella schreef hierover een in 1552 te Antwerpen uitgegeven verslag.
Achtergrondinformatie ‘Slagveld 52’ (de Zevenhuizen):
Na 1572 heeft het stadsbestuur grootse plannen met de uitbreiding van de stad op het eilandje in de Goote. Op de noordelijke punt laat de stad een stadsschuur bouwen. Op 3 april 1579 krijgt een zekere Cornelis Pieterse, schipper van ‘de Zon’ een erf toegestaan, om door hem te worden betimmerd. Daarna verrijzen al snel meer huizen en vooral pakhuizen. Als voorwaarde werd gesteld dat huizen rondom van stenen muren en gevels voorzien moesten worden.
Officieel kreeg dit gedeelte de naam ‘Nieuwe Stad’. Maar in de volksmond krijgt de wijk de naam ‘de Zevenhuizen’. Volgens archiefstukken uit 1733 staan er een branderij (de bierbrouwerij “Het Roode Paert”, een zoutkeet, een molen, een viertal pakhuizen en dertien huizen bij elkaar. In de volgende jaren worden er nog een wachthuisje en een kruithuis op de wallen en een stal voor de molen bij gebouwd. Daarmee is de nieuwe stad voorlopig voltooid.
Op het fraaie pand nr. 52 ziet een vrouwspersoon, de Stedemaagd, over de stad uit. De Stedemaagd zit op een troon met erboven een soort open schelp, palmet genoemd, en houdt de Nederlandse Leeuw vast.
Foto 1922 uit het Streekarchief:
Situatie 2015:
Terug naar Overzichtskaart Gevelstenen >>
Geef een antwoord